منوچهر متکی:
سخنگوی شورای وحدت شایعه حمایت این شورا از لاریجانی را یک ترفند سیاسی دانست و گفت: درباره لاریجانی، در شورای وحدت یک بار هم صحبت نکرده‌ایم و اصلا اسم او هم بیان نشده است.
حمایت «شورای وحدت» از کاندیداتوری «علی اردشیر لاریجانی» را ترفند سیاسی خواند و اعلام کرد ّنام او در لیست گزینه‌های بیش از ۱۰ نفر که برای بررسی به شورای متبوعش داده شده هم نیست.
از برخی همفکران خود که القا می‌کنند نامزد شورای وحدت، گزینه‌ای جز «لاریجانی» نیست دلخور است و با کنایه پاسخ آنها را می‌دهد و می‌گوید: در مورد کاندیدایی که آقایان می‌خواهند به ما تحمیل کنند، یک بار هم صحبت نکرده‌ایم و اصلاً اسم او بیان نشده است. اجازه بدهید به همین میزان بسنده کنیم و ادعای دوستان را به دلیل نداشتن شواهد و دلایل متقن غیرقابل بررسی بدانیم.
به تشریح برنامه‌های شورای وحدت در انتخابات ریاست جمهوری پرداخت و گفت: قرار است، مانیفست ۵ تا ۱۰ صفحه‌ای تهیه و در قالب برنامه، تقدیم کاندیدای خود کنیم تا او در مناظرات از آن استفاده کند.
همچنان امیدوار است که آیت الله رئیسی عبای کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوی را بر تن می‌کند به همین جهت وقتی به او می گویم، براساس مواضع نیروهای نزدیک به رئیس دستگاه قضا، احتمال او در انتخابات را باید منتفی دانست، واکنش نشان می‌دهد و می‌گوید: شواهد ما حاکی از آن است که او به احتمال قوی در انتخابات حاضر خواهد شد.
از تلاش‌های شورای وحدت برای قانع شدن رئیس قوه قضائیه جهت ثبت نام وی در انتخابات سخن گفت و خبر داد: در نامهای که اخیراً و با امضای آیت الله موحدی کرمانی به آیت الله رئیسی ارسال کرده‌ایم باردیگر از او خواسته‌ایم تا دعوت ما را برای حضور در صحنه بپذیرد.
بحث انتخابات شوراها را که به میان کشیدیم، گفت: «در انتخابات شورای شهر به فهرست ۴۲ نفره رسیده‌ایم و با مصاحبه‌ای که در مرحله بعد انجام می هیم، ۲۱ گزینه اصلی را انتخاب می‌کنیم.»
به وحدت با شورای ائتلاف در اتخابات شواها خوش بین است و می‌گوید: مذاکره‌ای صورت نگرفته است اما به صورت نانوشته شواهد، خبر از چنین آمادگی در طرفین به ما می‌دهد.
قرار مصاحبه‌مان با «منوچهر متکی» در ساختمان قدیمی و در عین حال بزرگ در یکی از محله‌های مرکز شهر بود. پس از ورود ما، اتاق بزرگ و مستطیل شکل را محل گفتگو تعیین کردند. آنچه در این سالن جلب توجه می‌کرد صندلی‌های بسیار زیادی بود که کنار یکدیگر قرار داشت.
آنجا سالن جلسات شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز است. تشکلی که سال‌ها نقش شیخوخیت را در جریان اصولگرا -اصولگرایان سنتی- ایفا می‌کرد و مدتی ست به درخواست تعدادی از احزاب و تشکل‌ها، محوریت سازوکاری به نام «شورای وحدت» را برعهده گرفته است.
مصاحبه شونده خُلف وعده نکرد و در زمان اعلام شده وارد محل گفتگو شد. با روی باز از ما استقبال کرد و گفت: ما از یاران مهر هستیم (با خنده)، حتی پس از پایان مصاحبه هم از گفتگوی خود با خبرگزاری مهر ابراز خوشحالی کرد.
گروه فیلمبردار درحال تدارک برای انجام این گفتگو بودند، از فرصت پیش آماده استفاده کردیم و با رئیس اسبق دستگاه دیپلماسی کشور و سخنگوی فعلی شواری وحدت پیرامون انتشار فایل صوتی وزیر امور خارجه، انتخابات ریاست جمهوری و شوراها گپ و گفت کوتاهی کردیم تا موقعیت گفتگو فراهم شود.
وقتی از او پرسیدم چرا آقای ظریف در سالِ انتخابات حاشیه ایجاد کرد؟ مکث کوتاهی کرد و جواب داد: «حاشیه؟! این خود متن است؛ دیگر حاشیه نیست.»گفتم پس آقای دکتر! در این مصاحبه، بخشی را هم به همین موضوع اختصاص دهیم. پاسخ شنیدم که می‌خواهم به زودی در «کلاب هاوس» دراین باره صحبت کنم.
این را که گفت به مزاح گفتم: پس «نیم‌چه» مصاحبه‌ای با ما داشته باشید. خندید و پذیرفت و همین بخش از گفتگو هم که در همان روز-پس از پایان این مصاحبه منشر شد- بازتاب خوبی در رسانه‌ها و فضای مجازی پیدا کرد.(متن گفتگوی منتشر شده را اینجا بخوانید)
تمایل داشتم در فضای غیررسمی گفتگو از او اخبار بیشتری درباره انتخابات کسب کنم اما از آنجا که دیپلمات باسابقه ای است با احتیاط پاسخ داد، پس ترجیح دادم سریع واردگفتگو شوم، تیم خبری [عکاس و فیلمبردار] هم آماده بودند.
۶۰ دقیقه به گفتگو با ما نشست و به همه پرسش‌ها شمرده پاسخ داد، گفتگو با وی از نحوه شکل گیری «شورای وحدت» آغاز و به نحوه آرایش سیاسی رقیب، نیروهای انقلاب و احتمال کاندیداتوری «ظریف» در آودگاه ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ خاتمه یافت.
متن کامل گفتگو با «منوچهر متکی» به شرح زیر است:
*در انتخابات سال ۹۸، فعالیت احزاب انقلابی در قالب «شورای ائتلاف» شکل گرفت؛ چه شد که در این دوره تصمیم گرفتید «شورای وحدت» را تشکیل دهید؟ مگر سازوکار شورای ائتلاف مناسب نبود؟
بعد از انتخابات سال ۷۶ و شکل‌گیری اصلاحات اول، از سال ۸۲ به بعد مجموعه نیروهای ارزشی و انقلابی، با نامهای مختلف فعالیت سیاسی خود را پیش گرفتند. اولین مجموعه، «ائتلاف آبادگران» بود و پس از آن جبهه متحد اصولگرایان در انتخابات مجلس هشتم و نهم میدان‌داری کرد. در انتخابات سال ۹۶ هم بار دیگر نیروهای ارزشی در قالب «جمنا» کنار هم قرار گرفتند و نهایتاً در انتخابات دوره گذشته مجلس شورای اسلامی، «شورای ائتلاف» این وظیفه را برعهده گرفت.
در انتخابات ۹۸ -مجلس یازدهم- همه احزاب و گروه‌های انقلابی با هم همراه شدند. بنده نیز عضو شورای انتخاب کاندیداهای تهران بودم. در طول این مدت که مجلس دهم را در شهر تهران واگذار کرده بودیم و در مجلس یازدهم پیروز شدیم در کار جمعی، مشکلاتی پیش آمد.
ویژگی کار جمعی این است که آن جمع باید احساس مشارکت کند. در سال‌های جنگ همه با احساس مشارکت، وضعیت را سامان دادند و جنگ را اداره کردند؛ در انتخابات مجلس یازدهم، دو یا سه نفر کار را با «جبهه پایداری» بستند و هیچیک از اجزای تشکیل‌دهنده «شورای ائتلاف» در جریان داستان نبودند. به توصیه جامعه روحانیت ما حرفی نزدیم، همراهی کردیم و خوشبختانه در شکل‌گیری قوه مقننه به گونه‌ای که از سوی مقام معظم رهبری به عنوان «مجلس قوی و انقلابی» از آن نام برده شد، پیروز شدیم.
در اوایل سال ۹۹ از جامعه روحانیت مبارز خواستیم که در مذاکره با «شورای ائتلاف» نقیصه‌ها، برطرف شود. مثالی از این نقیصه‌ها این بود که وقتی می‌خواستند از ظرفیت احزاب استفاده کنند، خودشان ۵ حزب را انتخاب می‌کردند و در شورا قرار می‌دادند. بیش از ۴۰ حزب اصولگرا داریم، بقیه احزاب سوال می‌پرسیدند که جایگاه ما کجاست؟! لذا احساس مشارکت ایجاد نمی‌شد.
از جامعه روحانیت خواستیم مذاکره کنند تا این نقایص برای ادامه کار مخصوصاً برای سال ۱۴۰۰ برطرف شود. ۸ دور مذاکره انجام گرفت که هدف این مذاکرات، متقاعد کردن سازوکارها برای عمومی‌تر شدن، مشارکت‌پذیرتر شدن و شفاف‌تر شدن بود.
بعد از این مذاکرات، آقایان در «شورای ائتلاف» گفتند ما سیستمی داریم و با همین سیستم کار را ادامه می‌دهیم، به همین جهت تغییرات را نپذیرفتند و تمکین نکردند از این رو جامعه روحانیت میزبان شد، از قریب ۴۰ حزب دعوت کرد و در همین سالن [سالن جلسات جامعه روحانیت] ماوقع ماجرا شرح داده شد. احزاب گفتند ما بر مشارکت جدی در روند جاری تاکید داریم.
البته ما شاهد بحث‌های احزاب در زمان انتخابات مجلس بودیم. بنده و آقایان سروری و حداد عادل در جلساتی که تشکیل می‌شد، حضور داشتیم و همه شاهد گله‌مندی احزاب بودیم؛ نهایتاً احزاب اعلام آمادگی برای حضور و مشارکت در سازوکار جدید را کردند. قاعدتاً دیدیم که ۴۰ حزب نمی‌توانند وارد تشکیلات شوند و تصمیم‌گیری کنند به همین جهت احزاب را بلوک بندی کردیم.
هر ۷ - ۸ حزب تشکیل یک بلوک دادند و ورقه‌ای را امضا و یک نفر را هم به عنوان نماینده آن بلوک معرفی کردند. نهایتاً ۵ نفر از ۵ بلوک انتخاب شدند و آقایان: صدر، باهنر، روح الامینی، بادامچیان و بنده از سوی گروه‌های خود انتخاب شدیم. جامعه روحانیت هم سه نفر را در کنار این ۵ اسم برای حضور در این شورا انتخاب کرد. این سه نفر از سوی جامعه روحانیت، آقایان: تقوی، ابوترابی و پورمحمدی بودند.
همچنین اقشار که شامل گروه‌های زنان، جوانان، دانشجویان، اساتید، رزمندگان و هیئت‌های مذهبی می‌شوند نمایندگانی برای حضور در این شورا انتخاب کردند، البته از گروه زنان ۲ نفر انتخاب شدند.
در نهایت مجموعاً ۱۵ نفر دور هم جمع شدیم و این مجموعه با نام «شورای وحدت» تشکیل شد و دو اصل از توصیه‌های آیت‌الله موحدی کرمانی مبنای کار این شورا قرار گرفت. اول: تلاش برای رفاه و وحدت با دیگر مجموعه‌ها و دوم: تخریب نکردن سایر گروه‌ها.
«شورای وحدت» بر این اساس شکل گرفت و امروز بعد از ۶ ماه فعالیت در جایگاه خوبی ایستاده است. در استان‌های کشور و در تهران با یک نمودار تشکیلاتی و سازماندهی مناسب و دعوت از نیروهای زبده و تشکیلاتی مواجه هستیم.
*به فعالیت و جایگاه شورای وحدت در عرصه سیاسی-انتخاباتی اشاره کردید و می‌گوید امروز از جایگاه خوبی برخوردار هستید، مصداقی صحبت کنید. چه برنامه‌ها و ساختاری برای انتخابات طراحی کرده‌اید؟ به عبارت دیگر برای کاندیدای نهایی «شورای وحدت» برنامه‌ای طراحی کرده‌اید که به او ارائه دهید؟
قریب ۲۵ کمیته، تشکیل داده‌ایم که بنده به عنوان مسئول هیئت اجرایی این کمیته‌ها حضور دارم. کمیته‌های اقشاری از جمله کمیته جوانان، بانوان، کارمندان، دانشجویان، اساتید، پزشکان و به همین ترتیب کمیته‌های موضوعی مثل صنعتگران، کشاورزی و اهمیت غذایی، نفت و انرژی، سیستم بانکی و.... شکل گرفته‌اند.
هر کمیته ۲۱ نفر عضو و دو وظیفه برعهده دارد. وظیفه اول تولید محتوا است. یعنی هر کمیته‌ای درباره قشری که به او تعلق دارد و یا موضوعی که آن را بررسی می‌کند، باید پاسخ سه سوال را به ما بدهد. ۱-و ضعیت قشر متبوع خود، ۲- چالش‌ها و آسیب‌های موجود در آن قشر ۳- راهکارهای برون‌رفت به سوی وضع مطلوب. این بخشی از وظیفه تولید محتوای هر کمیته است.
حاصل این تولید محتوا، یک مانیفست بین ۵ تا ۱۰ صفحه خواهد شد که دربرگیرنده پاسخ‌های این سه سوال است. کاندیدای منتخب شورای وحدت از این برگه‌ها، برای بیان مواضع استفاده خواهد کرد. مجموعه این اوراق، کلیتی را تشکیل می‌دهد که در قالب برنامه تقدیم کاندیدای ما می‌شود تا در مناظرات و صحبت‌ها از آن استفاده کند.
وظیفه دوم هر کمیته، ساختار سازی است. هر کمیته ۲۱ نفرهِ موظف است در فاصله کوتاهی، جمعیت خود را به ۲۰۰ نفر برساند و وقتی به این تعداد رسید همایشی برگزار خواهد شد. تا به حال ۷ همایش برگزار شده است. اما در دو هفته گذشته به خاطر موج جدید کرونا این همایش‌ها تعلیق شده‌اند.
در ادامه ساختارسازی، این کمیته‌های ۲۰۰ نفره باید هزار نفر عضوگیری کنند. ما برای پهنه تهران، ۵۰ هزار نیروی تشکیلاتی تعریف کرده‌ایم که باید ظرف مدت کوتاهی (در آینده نزدیک) برای شورای وحدت ساماندهی شوند و این روند شروع شده است. امروز قریب به نیمی از این نیروها ساماندهی شده‌اند.
موضوع دیگر، استان‌ها هستند. در استان‌ها یک شورای ۱۱ تا ۱۴ نفره تشکیل داده‌ایم که رئیس شورا در رأی‌گیری و توسط خود این اعضا انتخاب می‌شود. نقطه قوت ما در استان‌ها این است که همین مجموعه متناظری که در «شورای وحدت» از سه ضلع تشکیل شده، در استان‌ها هم تکرار شده است. یعنی شورای استان‌ها نیز از نمایندگان روحانیت، احزاب و اقشار در تعداد ۱۱ تا ۱۴ نفره تشکیل شده است.
*با توجه به فرآیندی که تشریح کردید، نامزد نهایی «شورای وحدت» در انتخابات ریاست جمهوری چه زمانی مشخص می‌شود و براساس چه مصداقی به گزینه اصلی خواهید رسید؟
ورود به مصادیق شروع شده است. در جلسات هیئت عالی شورای وحدت تقریباً از یک ماه و نیم پیش، بحث مصادیق را برای بررسی مطرح کرده‌ایم. اولین بحثی که داشتیم در مورد آیت الله رئیسی بود؛ اجماع و اتفاق نظر درباره او در «شورای وحدت» ایجاد شد و وقتی بنده به عنوان سخنگوی شورای وحدت انتخاب شدم، در اولین مصاحبه اعلام کردم که چنانچه او به انتخابات ورود کند «شورای وحدت» از وی حمایت خواهد کرد.
مدتی گذشت و منتظر ماندیم که وضعیت ورود آیت الله رئیسی روشن شود، او بنا به ملاحظات یا تدابیری که دارد تا الان اعلام نکرده که به عرصه انتخابات می‌آید یا نمی‌آیِد. لذا در جلسات بعدی هیئت عالی شورای وحدت این مسئله را مطرح کردیم که احتمال ضعیفی وجود دارد که وی کاندیدا نشود، بنابراین تصمیم گرفتیم بررسی سایر کاندیداها را شروع کنیم. اما مدل بررسی سایر کاندیداها متفاوت بود.
تصمیم بر این شد به نامزدهای متعلق به جبهه ارزشی و انقلابی که در مظان انتخاب شدن هستند و ممکن است خودشان هم اعلام آمادگی نکرده باشند اما در رسانه‌ها و غیره از آنها اسم برده می‌شود، نامهای نوشته شود. در این نامه ضمن برشمردن اهمیت انتخابات ریاست‌جمهوری، از آنها درخواست شود تا رئوس برنامه‌ها و حداقل ۱۰ نفر از تیم مدنظر خودشان را معرفی کنند.
این کار صورت گرفت و نامه برای آنها فرستاده شد. البته بنده گفته بودم که فقط این ۱۰ نفر نخواهند بود و ممکن است افراد دیگری مطرح و اضافه شوند تا مورد بررسی قرار بگیرند. در این بررسی‌ها به اولویت‌های بعدی خواهیم رسید که بعد از استخراج آنها، اسامی را اعلام می‌کنیم.
خارج از این ۱۰ نفر افرادی را تعیین کرده‌اید؟
تعیین نکرده‌ایم. اما نام‌هایی مطرح هستند. اعضای شورا پیشنهادهایی دارند که احتمالاً در جلسات آتی «شورای وحدت» بررسی خواهد شد. شخصاً احتمال می‌دهم تعداد این ۱۰ نفر افزایش پیدا کند.
*چرا اسمی از «علی لاریجانی» در میان این ۱۰ نفر وجود ندارد؟ اگر او کاندیدا بشود باز هم در سبد شورای وحدت قرار نخواهد گرفت؟
شما فکر می‌کنید در مورد کسانی که از آنها اسم نمی‌بریم باید توضیح بدهیم.
بر اساس شواهد احتمال اینکه لاریجانی گزینه شورای وحدت باشد وجود دارد...
این احتمالات از کجا می‌آیند؟
*از مطالبی که توسط چهره‌های شاخص بیان شده است، افرادی که با شما در سازوکار انتخابات گذشته حضور داشتند
شما که این سوال را بیان می‌کنید، شاهد و دلیلی برای آن می‌توانید ذکر کنید؟
*بله- شاهد موضع گیری دو چهره شاخص در جریان اصوگرا است که پیش از این ضمن انتقاد از تحرکاتی که در شورای وحدت با محوریت یکی از اعضای جامعه روحانیت شکل گرفته بود، اعلام کرده بودند: سلیقه شورای وحدت آن طور که از فحوای کلام برخی از آنها برمی‌آید، امثال «علی لاریجانی» است. حتی یکی از رسانه‌های مکتوب هم مواضع مطرح شده را با تیتر «چالش های شورای وحدت برای وحدت» منتشر کرد.
این ترفندی است که معمولاً در زمان انتخابات به عنوان یک حرکت سیاسی به کار می‌رود، دوستان کلیپ تهیه کردند و اصرار بر مواردی داشتند، جلوتر که رفتیم، در اولین مصاحبه رسمی شورای وحدت نام آقای رئیسی را عنوان کردیم. به یکباره ۷۰ درصد این سناریو تبلیغاتی با اهداف خاص فرو ریخت. باز جلوتر رفتیم، ۱۰ نفر را نام بردیم و نامه برای آنها نوشتیم و همگان شاهد بودند که کسی را که دوستان القا می‌کنند، در این لیست ۱۰ نفره حضور ندارد.
من به شما این نکته را عرض می‌کنم نام «علی لاریجانی» در لیست گزینه‌های بیش از ۱۰ نفر که برای بررسی پیشنهاد داده شده هم نخواهد بود.
در تمام شش ماه گذشته که شورای وحدت در اینجا [جامعه روحانیت مبارز] جلساتی داشته است، در مورد کاندیدایی که آقایان می‌خواهند به ما تحمیل کنند، یک بار هم صحبت نکرده‌ایم و حتی اسم او بیان نشده است؛ اجازه بدهید به همین میزان بسنده کنیم و ادعای دوستان را به دلیل نداشتن شواهد و دلایل متقن غیرقابل بررسی بدانیم.
آقایان در این مدت برای ادعای مطرح شده، دلیلی به جز یک سری کلیپ برای ما نیاورده‌اند؛ درحالی‌که می‌توانند عملکرد ما در ۷-۸ ماه گذشته را ببینند.
*با این اوصاف پیش بینی می‌کنید علی لاریجانی در دقیقه ۹۰ کاندیدای انتخابات شود؟
اطلاع ندارم فردی که اسم او را بردید می‌آید یا نمی‌آید، اگر بیاید خوب است یا اگر نیاید خوب است...
*آقای متکی! یعنی هیچ اطلاعی ندارید؟!ّ شما سال ۸۴ در ستاد علی لاریجانی بودید و برای او فعالیت کردید، چطور خبر ندارید؟
جموعه‌ای به نام «آبادگران ایران اسلامی» در انتخابات شوراها نقش‌آفرین بودند که در آن انتخابات برنده شدند. این مجموعه برای انتخابات مجلس هفتم هم لیست ۳۰ نفره برای تهران ارائه داد و با فعالیت و همکاری و تأیید همگانی، پیروز شد. همین ساختار در انتخابات ریاست‌جمهوری از میان هفت کاندیدا، یک نفر را انتخاب کرد. این مجموعه هرکس را انتخاب می‌کرد بنده آمادگی داشتم برای او کار و فعالیت کنم. بنابراین سال ۸۴ برای شخص کار نکردم، بلکه برای فرد منتخب سازوکار نیروهای انقلاب فعالیت کردم.
*شورای وحدت در انتخابات شوراها، کار را تا کجا جلو برده است؟ این سوال از این جهت پرسیده شد که فهرست‌های مختلفی به نام شورای وحدت در رسانه‌ها منتشر شده است، توضیحی درباره فرآیند تهیه فهرست شورای شهر تهران از سوی شورای متبوع خود ارئه دهید و اینکه به فهرست اولیه‌ای دست یافته‌اید؟
«شورای وحدت» برای انتخابات شوراها مثل انتخابات ریاست‌جمهوری یک هیئت اجرایی مستقل دارد که آن هیئت هم متشکل از همان مثلث اصلی «شورای وحدت» است.
در جلسات، شاخص‌های نامزد شورای شهر برای انتخابات شوراها بیان و مورد بررسی قرار داده شد؛ به این نکات که نامزد باید مؤمن، متخصص، مردمی و انقلابی باشد تاکید شد. اینها بخش‌هایی از ویژگی‌هایی است که برای نامزد شورای شهر مورد توجه قرار گرفت.
به احزاب و اقشار مرتبط با «شورای وحدت» اعلام شد که هر بلوک حزبی و قشری می‌تواند ۲۱ نفر نامزد برای شورای شهر معرفی کند. مجموعاً حدود سیصد نفر پیشنهاد شدند که از حدود سه ماه پیش بررسی این لیست‌ها آغاز شده است. قبل از سال جدید در گام اول بر اساس مدارک، وضعیت‌ها و بررسی‌ها از عدد کلی معرفی شده، به تعداد ۱۰۴ نفر رسیدیم. بعد از سال جدید طی دو مرحله به ۶۳ نفر و در گام بعدی به ۴۲ نفر رسیدیم، یعنی به دو برابر تعداد مورد نیاز رسیده‌ایم.
تصمیم بر این است که توسط یک تیم، برگرفته از یازده نفر عضو شورای وحدت، مصاحبه‌ای با تک تک افراد لیست انجام شود و بر اساس این مصاحبه، نفرات اصلی مشخص و ۲۱ نفر از آنها انتخاب شوند.
*چه زمانی فهرست نهایی بسته می‌شود؟
کارها در دست انجام است. اما اعلام لیست نهایی قاعدتاً به شرایط، قوانین و مقررات برمی‌گردد. وقتی ما لیست را اعلام می‌کنیم که شروع تبلیغات باشد و این شروع به ضوابط، مقررات و دستورالعمل‌های مسئولان کشور بستگی دارد.
*یعنی خردادماه، لیست نهایی می‌شود که پس از اعلام آن، تبلیغات را شروع کنید
لیست ممکن است زودتر از خرداد ماه نهایی شود، اما اعلام آن قطعاً در خرداد و موعد قانونی انجام خواهد گرفت.
*در انتخابات شوراها این احتمال وجود دارد که «شورای وحدت و ائتلاف» یک لیست مشترک ارائه دهند؛ در این مورد صحبت یا مذاکره‌ای انجام شده است؟
مذاکره‌ای صورت نگرفته است اما به صورت نانوشته، شواهد خبر از چنین آمادگی در طرفین به ما می‌دهد. شواهدی مبنی بر این علاقه‌مندی وجود دارد و چنانچه اراده عملی برای این کار ایجاد شود و پا پیش گذاشته شود، قاعدتاً می‌توان آن را مورد بررسی قرار داد.
*می‌دانید که اگر این وحدت حاصل نشود، ارائه لیست‌های دوگانه آن هم از سوی جریان انقلابی به نوعی بازی در زمین رقیب است الان هم که شما می‌گوئید اگر اراده عملی ایجاد شود تازه می‌توان درباره آن بحث و بررسی کرد از سوی دیگر هنوز چتر وحدت به صورت کامل در انتخابات ریاست جمهوری باز نشده است، زمانی باقی نمانده و این نشان می‌دهد، آسیب شناسی دقیق از انتخابات گذشته صورت نگرفته است
نباید این نگاه را داشت که اگر با لیست‌های مختلف وارد عرصه دو انتخابات سال ۱۴۰۰ شویم، پیروز خواهیم شد. نه! اگر قواعد یک کار سیاسی را مدنظر قرار ندهیم قاعدتاً دچار مشکل خواهیم شد. باور و آمادگی ما بر این است که به یک نامزد و همچنین فهرست واحد برسیم.
در حوزه ریاست‌جمهوری، امکانی که وجود دارد این است که اگر یک کاندیدای مشخص، یعنی آیت الله رئیسی وارد عرصه شود، کار برای همه آسان می‌شود، چرا که نوع نامزدهایی که احتمال حضور در صحنه را دارند، مستقیم یا غیرمستقیم، علنی یا نیمه علنی اعلام کرده‌اند که اگر آقای رئیسی بیاید کمک او خواهیم کرد و خودمان هم کاندیدا نخواهیم شد. بنابراین، این نامزد ظرفیت لازم را دارد، البته این ظرفیت را سال ۹۶ هم از خود نشان داد.
براین باورم، دو مدل ورود به انتخابات برای اصولگرایان، نیروهای ارزشی و انقلابی وجود دارد. مدل سال ۹۲ که مدل بازنده و مدل سال ۹۶ که مدل پیروزی بود! اگرچه سال ۹۶ رأی نیاوردیم اما ۱۶ میلیون رأی عدد کمی نیست و مهم‌تر از آن، نشان دادن این نکته بود که می‌توانیم یکی شویم و یک نامزد داشته باشیم و این درس خیلی خوبی بود. ما در سال ۹۲ یک انتخابات برنده شده را باختیم، اما در سال ۹۶ همه اذعان داشتند این وحدت، انسجام، وفاق، با هم بودن و با یک نامزد به میدان رفتن بسیار ارزشمند بود.
*شواهد حاکی از آن است که مدل سال ۹۲ مجدد اعمال و تکرار خواهد شد؛ فقط کافی است به صف‌هایی که برای ورود به پاستور کشیده شده نگاهی کرد. از سوی دیگر هم شواهد حاکی از آن است که آیت الله رئیسی قصد کاندیداتوری در انتخابات را ندارد با این اوصاف باید منتظر تکرار آرایش انتخاباتی سال ۹۲ در ۱۴۰۰ باشیم
نمی‌دانم شما بر اساس چه شواهدی می‌گوئید آقای رئیسی به انتخابات نمی‌آیند.
*شاهد، مواضعی است که از سوی نیروهای نزدیک به او مطرح شده است
اما شواهد به ما می‌گوید او به احتمال قوی در انتخابات حاضر خواهد شد. من فکر می‌کنم اگر این تعریف جامع از صحنه را داریم، همه باید کمک کنند تا آیت الله رئیسی کاندیدا شود. معتقدم این امر موجب می‌شود به سهولت و به راحتی به پیروزی برسیم.
*آقای دکتر! دو تحلیل پیرامون آیت الله رئیسی در انتخابات ۱۴۰۰ مطرح می‌شود، تحلیل اول بر کارآمدی او در قوه قضائیه تاکید دارد و نتیجه می‌گیرد این مدیریت در دستگاه قضا باید استمرار داشته باشد و تحلیل دوم بر حضور جدی آیت الله رئیسی در انتخابات تاکید می‌کند، سوال این است، با توجه به کارآمدی و تحولی که پس از حضور آقای رئیسی در دستگاه قضا ایجاد شده است، بهتر نیست همین مدیریت حفظ شود، بالاخره قوه قضائیه هم از جایگاه بسیار بالایی برخوردار است
کسانی که مخالف حضور آقای رئیسی هستند دو دسته‌اند. یک دسته کسانی که نامزد دیگری دارند و بر او اصرار دارند و دسته دوم، کسانی که می‌گویند آقای رئیسی در قوه قضائیه فعالیت خوبی داشته و حیف است که قوه قضائیه را رها و برای قوه مجریه اقدام کند.
پاسخ بنده برای این دسته از دلسوزان این است که قوه قضائیه به «دو سری» پرونده رسیدگی می‌کند، بیست درصد پرونده‌ها مربوط به دعاوی بین‌الناس و هشتاد درصد پرونده‌های کلان که مربوط به اختلاس‌های هزار میلیاردی است در این قوه رسیدگی می‌شود. نکته ظریفی که در این مورد وجود دارد این است که اگر رد این پرونده‌های کلان و مشمئزکننده اقتصادی را بگیرید، می‌بینید که مستقیماً یا با نقطه‌چین به دولت وصل می‌شوند.
سازمان خصوصی‌سازی یکی از جاهایی است که به شکل بسیار بدی در این اختلاس‌ها ورود پیدا کرده است، همچنین از بدنه سیستم بانکداری، موارد متعددی را در اختلاس‌ها و برداشت پول‌های غیرقانونی دیده‌ایم، حتی برخی فرار کردند. در برخی موارد دیگر هم شاهد هستیم که پرونده، ریشه در رده‌های مدیریتی وزارتخانه‌ها داشته است.
بنابراین، دولت به نوعی یک پای این قبیل پرونده‌ها است و اگر دولتی پاکدست، تلاشگر، ضد فساد، عدالت‌خواه، با مدیریت، با کفایت، معتقد به درون‌زایی و درون‌نگری، با ایمان و سایر ویژگی‌هایی که مقام معظم رهبری برشمردند شکل بگیرد، جایی برای این پرونده‌ها باقی نمی‌ماند و این نوع از پرونده‌ها در قوه قضائیه افت پیدا خواهد کرد. در مجموع با وجود اینکه شواهد مبنی بر حضور آقای رئیسی است، اما ما هم باید در راستای حضور او تلاش کنیم.
*نامه، دیدار یا تحرکی برای حضور آیت الله رئیسی در انتخابات انجام داده‌اید؟
بله. نامهای نوشته‌ایم.
*نامه را چه زمانی ارسال کرده‌اید؟
اخیراً- حدود سه هفته پیش.
*نامه از طرف آیت‌الله موحدی کرمانی برای آقای رئیسی نوشته شده است؟
بله. این نامه ارسال شده است و از او دعوت به عمل آمده است. من فکر می‌کنم نمایندگان جریان‌های ارزشی، پیرامون موضوع حضور آیت‌الله رئیسی با هم صحبت کنند. اگر به اتفاق نظر برسند و ظرفیت‌ها هم‌افزایی شود کارهای بسیاری می‌توان انجام داد. در عین حال چون تا به حال اعلام آمادگی صورت نگرفته، احتمال ضعیفی وجود دارد که او در انتخابات حضور پیدا نکند.
*فضای انتخابات و میزان مشارکت مردم راچگونه ارزیابی می‌کنید؟ و این احتمال می‌رود که باز شاهد شکل گیری فضای دوقطبی باشیم؟
مشارکت وقتی شکل می‌گیرد که بخشی از ناراحتی‌ها و عصبانیت‌های مردم که دلیل اساسی مشارکت کم آنها در انتخابات مجلس بوده را برطرف کنیم. ما باید علت‌ها و ریشه‌ها را ببینیم؛ عملکرد این دولت در ۸ سال گذشته، ریشه اصلی این نارضایتی‌ها است. کسانی که در کمپین تبلیغاتی خود در انتخابات سال ۹۲ دلار سه هزار تومانی را مورد هجمه قرار دادند، دلار سی هزار تومانی به مردم تحویل دادند.
مردم خیلی ساده و به زبان عامیانه می‌پرسند که چگونه در کشور، مدیریتی می‌تواند پنج کشتی مملو از بنزین را از سه اقیانوس عبور دهد، از کنار تهدید ناوهای آمریکایی بگذراند، به ونزوئلا برساند، پول این پنج کشتی بنزین را در قالب طلا تحویل بگیرد و به سلامت به ایران برساند؛ این یک مدیریت است.
یک مدیریت دیگر که منبعث از دولت است، نمی‌تواند مرغ را از کشتارگاه به دست مشتری برساند! این وضعیت ما است، مردم صبح با یک قیمت مواجه هستند، ظهر با یک قیمت، و شب با قیمت دیگر!
بنابراین مسئله اول، عصبانیت و ناراحتی مردم است، مردم گمان می‌کنند مسئولان آنها را فراموش کرده‌اند و به فکرشان نیستند. در رأس این مسئولان، دولتی‌ها قرار دارند، چون امور اجرایی و درصد بالایی از کشورداری، بر عهده رئیس‌جمهور و دولت است.
آقای رئیس‌جمهور ما، یک سال و خورده‌ای است که از داخل یک اتاق، ریاست می‌کند. مگر خون او از خون رؤسای دیگر رنگین‌تر است که حاضر نمی‌شود سری به شهر، استان‌ها و مردم بزند. رئیس‌جمهور حاضر نشد در جلسه ارائه لایحه بودجه در مجلس شرکت کند. چنین کشور داری و ریاست کردنی، حرکت بر بال خیال و رویاها است.
بنابراین حداقل کاری که می‌توان کرد این است که دولت از مردم به خاطر این صدماتی که در این ۸ سال متحمل شده‌اند عذرخواهی کند. مردم برای این انقلاب و میراث امام (ره) ایستادگی کردند، از شکم خود زدند، فرزندان خود را برای دفاع داده‌اند؛ این مردم عصبانی هستند. رسانه‌ها باید این موارد را بیان کنند و دولت هم باید عذرخواهی کند.
*به هر حال ما در انتخابات گذشته، شاهد بودیم که برخی عزم خود را برای شکل گیری فضای دو قطبی جزم کرده بودند، سوال اینجاست این راهبرد در انتخابات پیش رو تکرار می‌شود و می‌تواند دوباره پاسخ دهد؟
دوگانه‌سازی موضوعات کشور با هدف دوقطبی کردن، شیوه شناخته شده‌ای است. نوعاً هم اصلاح‌طلبان سعی می‌کنند در انتخابات از این سازوکار استفاده کنند. توصیه ما به آنها این است که اگر می‌خواهید دوگانه ایجاد کنید، دوگانه‌های واقعی تعریف کنید. حتماً یک سو از دوگانه واقعی، ناکارآمدی است. حتماً یک طرف از این دوگانه دل بستن به بیرون مرزها برای حل مشکلات داخل است.
دوگانه این است، که اصلاح‌طلبان می‌خواهند مطالبی را مطرح کنند و در فضای جنگ روانی بهره خاص خود را ببرند. در انتخابات سال ۹۶ به آقای روحانی گزارش دادند که طبق نظرسنجی‌ها شما رأی نمی‌آورید؛ گفت: «در ۱۰ روز باقی مانده درستش می‌کنم». در ۱۰ روز باقی مانده او لوله فاضلاب را گرفت و بر سر تا پای جمهوری اسلامی ریخت. خطابش بر کاندیدای رقیب این بود که شما جز کشتن، زندانی کردن، شکنجه کردن چیزی نمی‌دانید.
آقای روحانی! در کدام اشکال امنیتی که در کشور پیش آمد جنابعالی به عنوان رئیس کمیسیون دفاع در مجلس شورای اسلامی و دبیر شورای عالی امنیت ملی نامه نوشتید و توضیح خواستید؟ این حرف، تکرار حرف ضد انقلاب در خارج کشور علیه آرمان‌های این ملت است و الان هم این موضوع ادامه دارد.
*در این دوره از انتخابات موجی از سوی اطلاح طلبان برای کاندیداتوری رئیس دستگاه دیپلماسی در انتخابات شکل گرفت، «ظریف» را رقیب قوی برای جریان متبوع خود می‌دانید
بر اساس اطلاعاتی که دارم، آقای ظریف نخواهد آمد.
*نحوه حضور و نقش آفرینی جریان رقیب یعنی اصلاح طلبان را چگونه می‌بینید، چرا خواهان کاندیداتوری «ظریف» هستند؟
کاری که اصلاح‌طلبان می‌کنند به نوعی استفاده ابزاری از ظریف است و هدفشان این است که کاندیدای مورد نظر خود را در فرصت مناسب مطرح کنند. اصلاح‌طلبان با کارنامه‌ای که خودشان به عنوان بدترین کارنامه از آن نام می‌برند، می‌دانند که حکمرانی، کشورداری و مدیریتشان قابل دفاع نیست؛ در عین حال این را هم می‌دانند که اگر در این ایستگاه متوقف شوند، نسل اول اصلاح‌طلبی که در نقطه اوج برخورد با جمهوری اسلامی رسیده، تمام خواهد شد و نسل جدید اصلاحات، گستاخی آنها را برای حمله به ارکان و ارزش‌های نظام و صدور راهکارهای مبتنی بر وادادگی و سرسپردگی را نخواهد داشت.
فکر می‌کنم این انتخابات برای اصلاحات بحث حیات و ممات است از این رو تمام تلاش خود را خواهند کرد تا موفق شوند!